Ciało ludzkie – nieczyste i zakazane

Dlaczego ciało ludzkie jest uznawane za nieczyste? Co jest w nim złego? I czy wszystkie wydzieliny ciała są uznawane za złe?

Jerzy Wasilewski, autor słynnej książki pt. Tabu, zauważa, że ciało ludzkie jest nacechowane społecznie, a szczególnie ciało kobiece. Poza tym kobiece ciało jest też często poddawane naciskom społecznym. Co to znaczy, że jest poddawane naciskom? To znaczy, że ludzka cielesność jest niepożądana i jest przeciwstawiana duchowości, jest tej duchowość przeciwstawieniem. Można powiedzieć, że duchowość to sacrum i ma wiele wspólnego z sytuacją idealną, którą można porównać do czasów rajów znanych nam z religii. Z kolei ciało ludzkie kojarzy się z różnymi jego mankamentami i jest to źródło wszelkiego profanum. Cielesność, wydzieliny i fizjologia są zatem nieczyste i trzeba je poddać nakazom. Czyli trzeba je tabuizować. Autor słynnej książki przytacza też cztery rodzaje nieczystości zauważone przez innego uczonego, Goffmana, są to – ślina, pot, flegma, części jedzenia, wymioty, nasienie, kał oraz mocz. Inną nieczystością jest też zapach z ust oraz odór i gazy, a także ciepło ciała oraz ślady ciała, na przykład na jedzeniu. Auto książki pt. Tabu zauważa jednak, że wyjątkiem od tabuizacji jest mleko kobiece. Laktacja nie jest absolutnie traktowana jako coś nieczystego. Nie brzydzimy się przecież mlekiem kobiecym. Mimo wszystko jest to jednak produkt ciała. Można powiedzieć, że mleko kobiece jest produktem ciała i swego rodzaju wydzieliną. Ciekawe jest również to, dlaczego nie są tabuizowane łzy, przecież jest to również wydzielina ciała. Nie są one jednak traktowane jako nieczyste. Karmienie piersią oraz łzy są więc przykładem na to, że nie wszystko to co cielesne jest nieczyste. Jerzy Wasilewski zauważa też, że nie uznawanie łez oraz mleka kobiecego za nieczyste to przykład na to, że umysł ludzki nie działa jak robot. Nie tabuizuje wszystkiego jak leci, ale dopuszcza różnego rodzaju refleksje.